Pandemi bittiğinde mesleğimiz açısından akılda kalanlar, zoonoz hastalıklar, Veteriner Hekim Virolog akademisyenler, aşı çalışmaları, hayvan sağlığı ve güvenli gıdanın üretiminde mesleğimizin stratejik konumu gibi tamamen toplum sağlığıyla ilgili konulardır. Bu sürecin sonunda ülkemizde mesleğimiz toplum ve ülkeyi yönetenler tarafından yeniden keşfedilmiştir. Ancak mesleğimizin bu stratejik konumunun dahi özellikle eğitim konusunda yeni yol haritası için ilham kaynağı olacağı konusunda şüphelerimiz devam etmektedir.  Oysa nitelikli bir eğitim ile donanımlı yetişen bireyler, toplumların ekonomik, sosyal, bilimsel gelişmelerinin en güçlü lokomotifi olmuşlardır. 

Ülkemizde veteriner hekimlik eğitiminin 178. yılını kutlarken beklentimiz, bilgi çağının avantajlarının mesleki eğitimimize yansıtılması, her açıdan donanımlı Veteriner Hekimlerin yetişmesidir. Ancak son yıllarda plansız programsız açılan yeni fakülteler eğitim kalitemizin sorgulanmasına neden olmaktadır.  Veteriner Hekimlik eğitim ve öğretimini takip eden ve değerlendiren uluslararası kurumlar, bir Veteriner Fakültesinin açılma koşullarını saptarken altyapı, insan gücü ve öğretimin niteliğini belirleyen ölçütleri koymuşlardır. Yeni fakülteye gereksinim duyulduğunda, öğretim üyesi/öğrenci sayısı oranı, yıllık araştırma ve yayın sayısı, öğrenci başına düşen klinik, laboratuvar, dershane, kütüphane kapasitesi, hastane, fakülte çiftliği, teknik donanım, öğretim üyelerinin nitelikleri, yönetici, yardımcı kadro sayısı ve niteliği ve daha birçok kriter göz önünde tutulmaktadır. Gelişmiş ülkeler eğitim planlaması yaparken işgücü talebini göz önüne alırlar. Böylece harcanan eğitim para ve zaman istenen amaca hizmet etmiş olur. Ülkemizde son yıllarda açılan çok sayıdaki fakülte hiçbir bilimsel veya başka bir gerekçeyle açıklanamaz. Yetersiz altyapı ve akademik kadroyla mezun veren fakülteler Veteriner Hekim algısına zarar verecek ve ülke hayvancılığı ile toplum sağlığı için beklenen yararı sağlayamayacağı gibi istihdam sorununu da arttıracaktır. Son açılanlarla birlikte 32 olan fakülte sayısının artmaması, açılmış olanların gözden geçirilerek, yetersiz olanların kapatılması veya birleştirilmesi düşünülmelidir. Siyasilerin bu konuda kararlar alırken pandemiden ders çıkarmalarını, Veteriner Hekimliğin yeterli ve güvenilir gıda, hayvancılığımız, ekonomimiz ve hepsinden önemlisi toplum sağlığı için stratejik bir meslek olduğunu hatırlamalarını umuyoruz. Bu düşüncelerle Bilimsel Veteriner Hekimlik Eğitiminin 178. Yılını kutluyor, sayısız meslektaşımızın yetişmelerinde emeği geçen başta hocalarımız olmak üzere tüm eğitim emekçilerine teşekkür ediyoruz. Saygılarımızla

Prof. Dr. Murat Arslan
İstanbul Veteriner Hekimler Odası Yönetim Kurulu Adına
Başkan