Yaban hayatı kaynaklı olduğu düşünülen pandemiyle mücadelemiz devam ederken; Ülkemizde gün geçmiyor ki doğa tahribatıyla sonuçlanacak bir olay tartışılmasın. Bunların en günceli kirlilik kaynaklı olduğu bilinen Marmara Denizi'ndeki müsilajdır. Yine İkizdere, çeşitli bölgelerde açılan maden alanları, Ergene Nehri kirliliği, Kanal İstanbul gibi doğaya geri dönüşümsüz zarar verecek onlarca hesapsız girişimi sayabiliriz. Doğaya verilen zararın tamir edilmesi ve doğanın yenilenmesi için yeni tahribatlar verilmeden yüzyıllar geçmesi gerektiği bilim insanları tarafından sürekli dile getirilmektedir. En büyük yanılgımız kendimizi doğanın sahibi sanmamızdır. Ancak bir virüs bize yeniden hatırlattı ki insanoğlu doğanın sahibi değil, sadece bir parçasıdır.  Bu yıl Dünya Çevre Günü teması, Ekosistem Restorasyonu olarak belirlenmiştir. Gezegenimizin ekosistemlerine çok uzun zamandır zarar veriyoruz. Her 3 saniyede bir dünyamız bir futbol sahası büyüklüğü kadar ormanlık alanını kaybediyor. Geçtiğimiz yıl sulak alanlarımızın yarısını kaybettik. Mercan resiflerinin %50’sini şimdiden kaybettik, küresel ısınma 1.5°C ile sınırlı kalsa dahi 2050 itibariyle %90’ını kaybedileceği hesaplanıyor. Küresel sera gazı emisyonları üst üste 3 yıldır artmakta ve gezegenimiz artık bir iklim değişikliği felaketinin eşiğine gelmiş durumdadır. Doğaya bu zararlar verildikçe sonuçları pandemiden daha ağır olacak felaketlerle karşılaşmamız kaçınılmazdır. O nedenle bu yılki temaya uygun olarak Ekosistem Restorasyonu'nu sağlayacak tedbirlerin acilen alınması gerekmektedir.  İnsan, hayvan ve çevre sağlığının bir bütün olduğunu unutmadan tek sağlık yaklaşımına uygun politikalar hayata geçirilmelidir. 5 Haziran Dünya Çevre Günü kutlu olsun.

İVHO Yönetim Kurulu

​